Струнные музыкальные инструменты разных народов (русские, армянские, грузинские, индийские и другие)

Киелі астаяқ та атажұртқа аман-есен оралды

Арыстан қажы:

– Біздің босқан елде соғыстың салдарынан шығын көп болды. Тіптен кейде атыс-шабыс пен құмды боран қатар келгенде көшіміз жүкті түйелерімен қоса жоғалып кете беретін. Біздің осы Зайсаннан басталған көшіміз Сауыр – Алтай – Баркөл арқылы Гансу, Шиңхай өлкелерін басып Тибетке асқанда, тіпті Кашемир, Пәкістан, Түркия арқылы атажұртымыз – Қазақстанға оралғанда да жоғалмаған жалғыз затымыз болды. Ол – осы киелі асатаяқ еді.

Бірде қуғынға ұшыраған ел құмды боран астында қалды. Сол күні астаяқ та түйеге артылған жүкпен бірге жоғалып кетті. Онсызда таяқты ырымдайтын туыстарымыз қатты уайымдапты. Өйткені, тіптен екіқабат әйелдер босана алмай қиналғанда алдырып, басына іліп қоятын болған. Ұшықтауға, дем салуға пайдаланады екен.

Екі күннен кейін, келесі бір көшіп келіп қонған жерде, әлгі жоғалған түйе жүгімен пайда болады. Бір қызығы түйелер бұл жерге ешқашан келіп көрмеген екен. Аға-жеңгелеріміз қуанып кетті», – деп еске алды.

Асатаяқ Зуқа батырдың әкесі, Сәбит дамолладан қалған. Ол кісі 9 жасынан бастап 16 жыл Уфада оқыған. Мұндағы медіресе хазіреті Уәлден: «Жеті әулиенің қолынан өтті, енді саған кезек келді» – деп асатаяқты беріпті әрі өзінің немерелес қызы Пәтима анамызды некелеп қосыпты.

Зуқа батырдың қарашаңырағы Сауат қажының үйінде, Сәнияхан әжеміздің қолында, Ыстамбұлда сақталған асатаяқ қазір елімізде, Қарулы күштердің әскери-тарихи музейінде тұр.

Естеріңізге сала кетейік, Зуқа батыр 1866 жылы Зайсанда туылып, 1882 жылы Сауырға ауған. Ұлтқа, ұлысқа бөлмеген батыр 1929 жылы қастандыққа ұшырап, шейіт болды. 2016 жылы батырдың 150 жылдығы 12 елде аталып өтті. Атамыз туралы оннан астам кітап, 2 құжатты филім шықты.

Сценарийден ауытқи сөйлеген кім?

Әрине, мұндай торқалы той мүдделі топтардың «сценариі» бойынша жүретініне өзіміз де, көзіміз де үйреніп қалған. Ал бұл жолғы Құрылтайда сценарийде жоқ тұлғаның сөзі күллі әлемді шарлап кетті.

Жиын барысында Елбасы қонақтардаың пікірін сұраған болатын. Дәл осы сәтте Германиядан келген делагат сөз сұрады.

Қауымдастық төрағасының бірінші орынбасары Талғат Мамашев «болмайды» деп ишарат берсе де, елемеген ол микрофон алдына бірақ шықты.

Бұл азамат – 1991 жылы 16 желтоқсанда еліміздің тәуелсіздігі жарияланған кезде оны бірінші болып күллі әлем жұртшылығына жеткізген және Елбасыдан шетелде алғаш қазақша сұхбат алған «Азаттық» радиосының сол кездегі тілшісі, қоғам қайраткері Өмірхан Алтын мырза болатын.

Өмірхан Алтын Құрылтай кезінде журналистерге сұхбат берді / Фото informburo.kz

Бір елдегі екі түрлі автономия немесе қаражорға билейтін қытайлар

Қытайдың «Автономия туралы заңы» жергілікті жердің жағдайына қарай өзгеріп тұратын тәрізді. Олай дейтініміз батысындағы Шинжаң өлкесіндегі халыққа қарата жүргізген автономия саясаты тым қаталданып кетті. Тіптен тіл мен дінді де шектеуге барып жатқаны жасырын емес. Ал сонау ішкі Қытайдың Гансу өлкесіне қарайтын бір отау – Гималай асып көшкен елдің жұрнағы Ақсай қазақ автономиялық ауданында заң да саясат та бөлек екен.

Бар-жоғы 10 мың жан тұратын ауданда 4 мың қазақ бар. 4 мыңы қытайлар, қалғандары мұңғұл, тибет, сары ұйғыр, дүнгендер екен.

Аудан орталығы қазақы үлгіде салынған. Тіптен, 2014 жылы Қазақ күресінен әлем чемпионатын өткізіпті. Қазақ тілі мектепте арнаулы бағдарламамен үйретіледі.

Бұл туралы Құрылтай қонағы, Ақсай ауданының қазақ мұражайының бастығы Қабылбек Қажыкей айтып берді.

«Біздің ауданда әр күні таңертеңгі сабақ аралық гимнастикада тек ғана қаражорға биленеді. Қытай мектептерінде де солай. Мерекелерде қазақтармен қатар қытайлар да қазақы үлгідегі киімдерді киеді».

Міне, бұл ішкі Қытайдағы аз санды ұлттар үшін атқарылып отырған автономия саясаты. Өкінішке орай, бұндай жеңілдіктер мен үкіметтік қолдау Шинжаң өлкесінде басқаша бағыт алуда. Сол үшін ұлттар ара кірбеңдік туып, енді екі елдің дипломатиясына да әсер етіп жатыр.

Қабылбек Қажыкей (солдан бірінші сурет) құрылтай делагаттарымен бірге / Фото informburo.kz

«Немерем: «Өлсем Қазақстанға апарып жерлеңдер» – деді

Әбдірахман атамыздың екі баласынан тараған 10 немересі де Германияда тұрады. Тілдері қазақ шалыс болып, немісше шығыпты. Ол үшін атамыз өзі де алаңдауын жасыра алмады.

– Бір күні бір немереміз неміс телеарнасынан Қазақстан туралы хабарды көріп, әкесіне келіп: «Әке біздің отанымыз бар екен ғой Қазақстан деген. Мені өлгенде сонда апарып жерлеуді өсиет етемін» – депті.

Сосын әкесі де ойланып қалды. Құдай бұйыртса, баласына әкеліп Қазақстанды көрсетемін деп уәде беріпті.

Міне, кішкентай сәбидің жүрегін жаулаған отанда жүрген бізде арман жоқ деп ойлаймын. Торғайдай тозып, арқа еті арша, борбай еті борша боп кешегі босқын, қырылған ел енді міне тәуелсіздіктің тәтті құшағында тербелуде, – дейді атамыз.

Тәуелсіздіктің қадірін білетін асыл аталарымыздың сөздері бізді де қатты тебірентті.

Русские народные струнные музыкальные инструменты

• домра;
• балалайка;
• гусли;
• гудок.

Самым старым инструментом считается домра. Она являет
собой деревянное изделие, имеющее корпус в виде полушара и гриф с тремя
струнами. Звук извлекается с помощью медиатора. Домру считают прототипом
балалайки. Есть домры и с большим числом струн, но трехструнная считается
традиционным инструментом. Она бывает нескольких видов — басовая, альтовая,
малая и пикколо. Корпус домры сделан из клена или палисандра, а гриф — из более
твердых пород дерева. Колки выполнены из металла, а струны — из стальной
проволоки.

Невозможно перечислить русские народные струнные
музыкальные инструменты и забыть балалайку. Как и домра, она имеет три струны,
только нейлоновые, а игра на ней осуществляется пальцами. Также от шарообразной
оппонентки балалайку отличает треугольная форма. Принцип изготовления и
используемые материалы схожи с выше упомянутыми. Еще одним отличием является
способ фиксации инструмента у исполнителя: домра устанавливается вертикально на
левое бедро, а левая нога ставится на подставку. Балалайка же зажимается между
ног у исполнителя. Чтобы инструмент не скользил (поверхность обычно
лакируется), музыканты используют поролоновую подкладку или тряпку из
материалов, препятствующих скольжению.

Еще одним старинным инструментом является гудок. Его
деревянный корпус выдалбливается грушевидным либо овальным, а гриф гораздо
короче балалаечного или домрового. Также на грифе нет ладов, а головка чуть
изгибается. За счет большого корпуса длина гудка может достигать 90-100 см.
Звук извлекается смычком, которым исполнитель касается лишь одной из трех струн
— две другие, бурдонные, звучат в одной тональности.

Видео о русском народном струнном музыкальном инструменте — гуслях

https://youtube.com/watch?v=Rg7lWnBB2xw

Список русских инструментов неполон без гуслей. Ранее
любой щипковый струнный инструмент назывался гуслями, но позже ситуация
изменилась — термин приписывался инструменту, располагаемому горизонтально на
коленях исполнителя, имеющему металлические струны (в классических звончатых
гуслях их 17), а игра на котором осуществляется только пальцами. Сотни лет
назад гусли было слышно в любом подворье — вряд ли можно было найти более
популярный инструмент.

1987 жылғы Назарбаевтың есімнамасы (визиткасы)

Өмірхан ағамыз сөзді Нұрсұлтан Назарбаевтың өзіне берген есімнамасы жайлы айтудан бастады.

1987 жылдың сәуірінде Авс­трияның астанасы – Вена қаласының маңындағы бір шағын қалада дәстүрлі мәдениет фестивалі өтеді. Фестивальға сол жылы КСРО құрамындағы Қазақстан ша­қы­­­рылыпты. Делегацияны Үкімет басшысы Нұр­сұлтан Назарбаев бастап барған екен.

«Шіркін, қазақша киінген жігіттер қандай әдемі, қыздар қандай сұлу?! Тілдескіміз келіп, өліп барамыз. Ал олар тым салқын. Бір кезде қазақстандық делегация автобусқа мініп, әлгі ауданға қарай тартты. Соңынан ердік. «Мына Өмірхан, Қызыр­­хан дегендер Отанын сатқан опа­­сыз­­дардың балалары. Көрдіңдер ме, бұлар – капиталистер, жеке көлік мініп алған, батыстың шпион­дары, жоламаңдар!» – деп қазақтардың делегациясын басқарып жүргендер бізді қуды.

Бір кезде Нұрсұлтан Назарбаев келді. Біз­д­ің тұсымыздан өтіп барады. Нар тәуе­кел! Дауысымды қатты шығарып: – Ассалаумағалейкүм, аға! – дедім. Нұрекең кілт тоқтады. Содан соң: – Уағалейкүмассалам, – деді де, көзімен дауыс иесін іздей бастады.

Біз де топтан суырылып шығып, ыңғайлана түстік. Созған қолымызды ықы­ластана қысып, қай жерден кел­генімізді сұрады. Екеуміз екі жақтан дабырлап, мән-жайымызды айтып жатырмыз.

Нұрекең дереу біреуді шақыр­тып алды да: «Мына Өмірхан мен Қызыр­хан кеткенше бізбен бірге жүр­сін», деп тапсырма берді. Содан соң: – Жігіттер, сендердің өз елдерің бар екенін ұмытпаңдар! Қазақстанға келіп жатсаңдар, тура маған келіңдер! – деп «визиткасын» берді. Міне, сол «визитка».

Өмірхан аға есімнаманы әмиянынан алып көрсетті де сол Кеңес Одағы кезінде де қандастарын қолдап-қорғап жүрген Елбасыға Еуропа қазақтары атынан рахметін айтты.

Өмірхан ағаның әмиянында жүрген 1987 жылғы Назарбаевтың есімнамасы / Фото informburo.kz

Қандастарды орналастыру оңтайланады

24 маусым күні Еңбек және Әлеуметтік қорғау министрі Тамара Дүйсенованың ұйымдастыруымен Қазақ диаспорасының әлеуметтік жағдайы, этникалық көші-қон жайы мен бейімделудегі өзекті мәселелерді талқылаған дөңгелек үстел өтті. Сыртқы Істер Министрлігінде өткен жиналысқа Құрылтай қонақтары қатысқан болатын.

Жиналыста қандастарға виза беру тәртібі тіптен жеңілдетілгені аталды. Сонымен бірге Президенттің тапсырмасы бойынша «Оңтүстіктің халқын солтүстікке көшіру» бағдарламасына шетелден оралған қандастарды да қосуға қатысты жаңа өзгерістер енетіні белгілі болды. Тағы бір атап өтерлігі, көшіп келетіндерді елшілік арқылы тіркеп, келген соң бірден құжаттандыру мәселесі қарастырылады. Бұл – Президенттің тапсырмасы.

Бұған қоса, Президент еліміздегі қазақ ұлты үлесінің 70 пайыздан асқанын қуана айтты. Қазақтың ұлттық мәселесін шешуді және Қор жұмысы мен Қауымдастықты Астана көшіру жұмысын қадағалап тапсырды. Қазақ мәселесінің – мемлекеттік саясаттан бөле қарауға болмайтынын да ескертті. Міне, бұл – Қауымдастықтың жаңа саяси күшке айналу процесінің басталуы ғана.

Тибетте қалған мәйіттер

Гималай асқан қазақтың бірі – Әбдірахман Жәлелұлы. 1938 жылы Қытайда Баркөлде дүниеге келген атамыз бүгінде Германияның Кельн қаласында тұрады.

Атамыз да сол қанды балақ соғыс пен қиын-қыстау көш кезіндегі тауқыметті көзі жасаурай еске алады.

– Көш бойы шешеміз қатты ауырды. Ыс (биік тауға көтерілген сайын ауа жетпей ауру) тиіп ауырған адамның денесі тесіліп, іріңдеп, ағады екен. Біз шешемізді 3 айдың үстінде көтеріп, көшіп отырдық.

«Тастап кетіңдер, жүк болмайын, сендерге ризамын» деп жалынғанына да қарамадық. Көтеріп дәреттендіріп, аузына суын тамыздық. Көшіп келе жатқанда, Тибеттің бір тауының арасында қайтыс болды.

Сол жерде қабір қазып, жерледік. Қарттарымыз қабірдің үстін жаймалап, жермен бірдей етіп тегістетті. Онан соң сол орынға от жақтық. Солай істегенде аюлар мен қорқау қасқырлар мәйітті алып жемейді екен. Солай да солай қазақтың сүйегі шашылмаған жер жоқ шығар.

Сол ауған елдің тұқымы міне енді тәуелсіз атамекенінде отыр. Бізге осыдан басқа бақыт жоқ шығар» – деп көзін жасын сүртті абыз қартымыз.

Әбдірахман ата(оң жақтан бірінші) Құрылтай делагаттарымен бірге / Фото informburo.kz

Қазақ елі басшысының шет елдегі алғашқы сұхбаты туралы

Тәуелсіздіктің алғашқы жылдары Нұрсұлтан Назарбаев Давос форумына барады.

Ол туралы Өмірхан аға былай еске алды:

«1992 жыл. Бізде сол кезде КСРО-дан тара­ған мем­лекеттердің бас­шыла­ры «Аза­т­тық» радиосына сұх­бат бер­мей­ді деген түсінік болды. Алайда, менің Қазақ елінің басшысымен қалай­да кездесіп, әңгімелескім келді.

Жұмыс­тан сұранып, жеке көлігіммен форум­ға жеттім. Бірден Қазақстан Пре­зи­денті тоқтаған қонақ үйге келіп, есік ал­дынан күттім. Бір кезде көлік келіп тоқтап, ішінен Нұрекең түсіп, қона­қ­үйге қарай беттеді. Қасында бірнеше адам бар. Тағы да даусымды созып:

– Ассалаумағалейкүм, аға! – дедім.

Президент жалт қарап: – Әу, Өмірхан, сен қайдан жүрсің? – дегені. Ұмытпапты.

Мен «Азат­тықта» жұмыс істейтінімді, радиода жоғарыдағыдай пікір бар екенін айттым. Сұхбат алғым келетінін де жасырмадым.

– Оу, онда тұрған не бар? Кел, мына орындыққа отырайық. Ал сұра­ғыңды қоя бер, – деді Нұрсұлтан Әбішұлы.

Шешен сөйлейді екен. Кез келген сұраққа жауап береді. Әңгі­ме­лесіп болған соң тағы да Еуропадағы қазақтардың жайын тәптіштеп сұрады.

Нұрсұлтан Әбішұлының әңгі­месінен кейін, тіпті, арқаланып кеттім. Енді Түркияның президенті­нен де сұхбат алғым келді. Сүлеймен Демирел орналасқан қонақ үйге жетіп барсам, кіргізбейді. Қулыққа бастым: «Қазақстаннан келген журналиспін. Мені Нұрсұлтан Назарбай жіберді», – дедім.

Қазақстан Президентінің атын естігесін күбір-сыбыр көбейіп, дереу маған ілтипат көрсетіле бастады. Бір кезде Сүлеймен Демирелдің алдына алып келді. Ол кісімен түрік­ше амандастым.

Түркияда өскен қазақ екенімді, алдына жету үшін аздап қулық жасағанымды айттым. Ол кісі жымиып, сұхбат беруге келісті. Міне, осылайша бір күнде екі президенттен сұхбат алдым. Жұмыста әжеп­тәуір әңгіме болып, қазақ редакциясының жалы бір көтеріліп қалды».

Бұл Құрылтай бұрынғыдан өзгерек

Олай деуге негіз бар. Ең алдымен Құрылтайға барлық үкімет мүшелері қатысты. Министрлер мен қатар қала әкімдері де болды. Бұдан бұрынғы 4 жиында да бұндай деңгей болмаған.

Екіншіден, Елбасы жұртты мазалап жүрген өзекті мәселелерді және ұсыныстарды нақ уақытында шешуге тапсырма берді.

Үшінші, «Отандастар» қорын құру және оны қорландыру мәселесі дәйектелді.

Төртіншіден, «Қытайдағы қандастарға жасалып жатқан қиянат» туралы мәселе көтерілді.

Бесіншіден, 13 жыл қозғалмаған Қауымдастық төрағасының бірінші орынбасары Талғат Мамашев орнын босатты. Енді оған Зауытбек Тұрысбеков жайғасады.

Гималайдан жаяу асқан қазақ – ұшақпен елге оралған

Қазақстанға «қаржорға ата», «биші ата » деген атпен танымал Арыстан қажы Шәдетұлы1937 жылы Қытайдың Баркөл ауданында дүниеге келген. Атақты Зуқа батырдың немересі.

1929 жылы Алтайда Зуқа батырдың басы алынып, 13 күн Сарысүмбе қаласындағы Қаракөпірге ілініп тұрды. Қатты күйзелген халық батырдың басын қайтарып алып, жерлегеннен кейін жаңа жол іздей бастаған болатын.

Зуқа батырдың қалған елін бастаған Солтаншәріп Зуқаұлы Алтайдан Баркөлге, одан Шиңхай, Гансу өлкелерін басып, Гималай арқылы Кашемирге ауыпты.

Сол жылдары дүнгендердің «Ислам мемлекетін» құру соғысымен бірге Алтайда гоминдандарға қарсы ұлт-азаттық көтерілістердің шығуы және Шығыс Түркістен Республикасының Кеңес Одағы мен Қытай үкіметінің ымырашылдығынан құлауы – елге ауыр тигені белгілі

Жаугершілік пен ары-бергі босқан көш Арыстанды ерте есейтіпті. Ес біле мал қайырып, жылқы баққан. Елгезектігінің арқасында елге «пысық бала» болып танылыпты. 1950 жылы ел Баркөлден ауып, алдыңғы көшкен елдің соңынан 1951 жылы Кашемирге жетті.

Жершіл жас баланы ауыл адамдары қой айдауға шығарыпты. Онсызда арқасы шығып арықтаған аттың қыр сүйегі мен кешке дейін еңкеңдеген түйеден жалыққан бала көбінесе жаяу жүргенді ұнатады екен. Осылайша жаяу-жалпылап Гималай асып, Кашемирге де аман жетіпті.

Ағамыз кейін Түркия арқылы Германияға барып қоныстанды. 1995 жылы тікелей шақыртумен атажұрқа оралған. Әрине, жаяу емес, ұшақпен.

Бүгінде Алматы қаласында өзі бас боп салдырған Зуқа батыр атындағы мешіт-медіресенің ісін жүргізіп, елі үшін еңбек етуде.

Қаражорға биі арқылы да елімізге танымал тұлға жаяу жүріс пен сол бидің кереметі болар 80-нен асса да әлі сергек, тың.

Арыстан ата ағайындарға киелі асатаяқ туралы әңгімеледі / Фото informburo.kz

«Қытайда қазақтарға қиянат жасалып жатыр»

Бұл жағдай Өмірхан ағаның аузымен 39 елдің өкілдері, Үкімет мүшелері мен әкімдердің және саясаткерлер мен зиялы қауым алдында Нұрсұлтан Назарбаевқа жетті.

«Қаны қазақ деп қайнаған Сізге бір мәселені айтқым келіп отыр.

Қадірлі ағайын, осында отырғандар мен сырттан келгендердің көбісі өзінің байырғы атамекенінде, ата қонысында өмір сүріп жатыр. Сол ата қонысында – Алтайда, Үрімшіде, Құлжада, жалпы Қытай елінің территориясында өмір сүріп жатқан ағайындарымыз соңғы уақыттарда аса қиын жағдайды басынан кешіп келеді.

Қытай үкіметі өзінің негізгі заңына әрі халықаралық заңдарға, халықаралық адам құқықтарына қайшы ағайындарымыздың құқықтарын таптауда. Олар бастарынан қиын-қыстау кезеңді өткізіп жатыр. Ондағы ағайындарымыз шырылдап жатыр.

Менің айтарым, осындай киелі жиында ана жақтағы шырылдап жатқан ағайындарды еске алып қойсақ. Сіздерге айтарым осы еді. Қытай өз қытайларына қандай заң-саясат қолданса, қазақтарға да соны қолдану керек. Қытай елінен біз көп нәрсе сұрамаймыз, – деп Өмірхан Алтын сөзін аяқтады.

Описание

Итак, давайте познакомимся с тайскими инструментами поближе.

Пи Джава

Этот духовой инструмент, пришедший с индийских территорий, напоминает кларнет или стилизованную дудку. Он имеет типичную для музыкальных родственников конструкцию.

В основе – цилиндрическая 25-сантиметровая трубка с семью отверстиями из деревянного ствола или слоновой кости. Пи Джава часто применяется по военным праздникам, сопровождает парады, спортивные состязания.

Клонг

Клонг – парный индонезийский барабан. Обе части деревянные, 58-сантиметровые. Однако один, именуемый «на руи», что значит «свобода», – 20-сантиметрового диаметра, а второй, «на тан», или «внешний» – 18-сантиметрового. По обеим сторонам цилиндров есть кожаная мембрана.

На клонгах необходимо играть одновременно, в барабанной паре. Более высокий тон соответствует мужскому началу, более низкий – женскому. Для игры используют ладони или подушечки пальцев.

Чинг

Тоже парное устройство, представляет собой две емкости в виде чаш или конусов. Часто в качестве емкостей используются две половинки кокосовой скорлупы или тарелочки из бронзы.

Размеры этого ударного инструмента весьма скромные – около 4,5 сантиметров в окружности и порядка 6,5 сантиметров в длину. Обе части чинга скреплены между собой небольшой веревкой или лентой, а звук извлекается от стука по принципу барабанной установки. Мелодию чинг приятно слушать на специальных этнических концертах, обрядах буддизма, при проведении раундов тайского бокса.

Также в музыке Тайланда достойное место заняли:

Тьякхе – относится к семейству струнных щипковых, индийского происхождения, чем-то похож по строению на гитару. Корпус изготавливается из дерева и достигает примерных размеров 25 на 145 сантиметров. Имеет три струны: две высокозвуковые – шелковые, третья, с низким звучанием – медная.

Тьякхе

Кхим – заимствованный у китайцев инструмент, похож на гусли. Для игры требуются две специальные палочки из бамбука со смягченными с помощью кожаной накладки наконечниками, благодаря чему звук получается довольно легким, приглушенным. Кхим имеет деревянный корпус в виде трапеции. Всего насчитывается 42 струны, выполненные из меди: 14 групп по три штуки. Кхим может быть в составе оркестра, но при этом самодостаточен и способен выступать отдельно.

Музыкальный инструмент кхим, Тайланд

• Рамана – барабан с плоской мембраной с обеих сторон.
• Тьакау – гитара крупных размеров. Музыкантами с тьакау являются обычно представительницы женского пола.
• Кхуен – особая губная гармошка, выполненная из бамбука. Она была привезена с лаосских территорий еще до нашей эры, а сейчас распространена на северо-западе королевства. Внутри есть небольшой воздушный клапан, в результате чего тональность становится похожей на скрипичную.
• Сау – разновидность смычкового инструмента, один из старейших и самых известных. Он производится из половины кокоса, а каждое изделие может отличаться от другого числом струн и силуэтом. Этот инструмент также делится на подвиды: сау о и сау донг с двумя струнами, сау сам сай с тремя струнами.

Музыкальный инструмент сау

• Суенг – тайская лютня с тремя струнами.
• Пи – флейта, сделанная из бамбука, представляет собой вид гобоя.
• Кхлый – бамбуковая, деревянная или пластиковая флейта, ориентированная горизонтально. Мелодия извлекается благодаря внутренней мембране. По размеру может быть разным: малый, средний, крупный.
• Ранат – инструмент категории ударных, напоминающий ксилофон. Вид слегка изогнутый, похожий на небольшой корабль.

Музыкальный инструмент Ранат, Тайланд

История и стили музыки

Тайская национальная музыка не такая популярная, а в последнее время ее вовсе можно услышать по большей части только на специальных концертах и этнических фестивалях. Но именно поэтому традиционная музыка Таиланда ценится очень высоко.

Она сильно отличается от того, что привычно европейскому уху. Дело в том, что октава здесь состоит лишь из тонов, в то время в Европе она включает еще и полутона. Из-за этого тайские мелодии кажутся нам скачущими, с налетом резкости и мелизматики.

Условно всю тайскую музыку можно поделить на традиционную классическую, народную и современную. Народная складывалась в основном по мотивам древних сказаний, баллад.

Классическая появилась приблизительно восемь столетий назад, а современная стала складываться в последние десятилетия под влиянием европейских направлений, которые довольно быстро укореняются в культуре страны из-за огромного туристического потока.

Изначально местные музыкальные направления и произведения «перекочевали» извне: из китайской, индийской, кхмерской, лаосской, бирманской, малазийской, индонезийской, персидской культур.

Несмотря на то, что колонизация обошла Таиланд стороной, западный отпечаток в колониальный для Азии период тут тоже имел место быть. Однако в Таиланде все чужестранные мотивы обретали собственное характерное, уникальное звучание.

В связи с этим сложилось несколько тайских музыкальных стилей:

• Лук Тхунг – родившись в 1937 году, он не терял популярности и в наши дни даже заслужил отдельную радиоволну. Этот жанр повествует о привычной жизни крестьян, полной тягот, лишений и упорной работы.
• Хат Льюн – название стиля переводится как «мелодии, которые перемежаются». Самые популярные композиции в этом стиле – куан ланг, которые играют на свадьбах.
• Мо Лам – музыка родом с лаосских земель. Тематика такая же, как в Лук Тхунге – тяжелая жизнь бедных людей. Но особенность заключается в ритме – он похож на рэп. Мо Лам распространен в северо-восточной части королевства. Для него характерен звук инструмента кхен – своеобразного органа из бамбука.
• Кантрым – он имеет кхмерские корни и потому распространен в северной части, ближе к камбоджийской границе. Мелодии отличает четкий ритм.
• Малай – жанр распространился на юге, вдоль малазийской границы, откуда он и был заимствован, а вернее – принесен местными тайцами, которые исповедовали ислам. Малай по звучанию похож на симбиоз музыки малазийцев и арабов.
• Сарама – стиль больше известен как пленг муай. Произведения сарама, которыми часто сопровождаются соревнования по тайскому боксу, исполняют обычно четверо музыкантов. Сначала мелодия отличается неторопливостью, торжественностью, а затем наблюдается ускорение.
• Пхип-хат – оркестровое направление, которое представляет собой аккомпанемент для театра и танцев. Обычно это гармоничная смесь пары инструментов.